Правила прийому дітей іноземців у польські школи

21.08.2017 admin Головна сторінка, Цікаві публікаці 0

Відповідно до Закону РП «Про систему освіти» навчання осіб, яким не виповнилося 18-ти років, є обов’язковим – це стосується як громадян Польщі, так і іноземців.  У цей обов’язок входять:

  • дошкільне навчання для шестилітніх дітей, які зобов’язані пройти річну підготовку (т.зв. zerówku) перед початком навчання в початковій школі;
  • шкільне навчання, яке охоплює початкову школу і гімназію;

а також подальше

  • навчання в школах і інших акредитованих установах на понадгімназійному рівні аж до 18-ти років життя.

Навчатися у понадгімназійних школах діти іноземних громадян мають право на таких же умовах, як і громадяни Польщі – тобто на безкоштовній основі, зокрема, і в тих випадках, коли підліток ще не має 18-ти років, або продовжує навчання, яке було розпочате перед настанням 18-ти років.

Умови прийняття дітей-іноземців в польські школи описані в ст. 94a закону від  07.09.1991 r. «O systemie oświaty» (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), а також в розпорядженні Ministra Edukacji Narodowej від 02.01.2015 r. «W sprawie warunków i trybu przyjmowania do publicznych przedszkoli, szkół i placówek osób niebędących obywatelami polskimi oraz obywateli polskich, którzy pobierali naukę w szkołach funkcjonujących w systemach oświaty innych państw, a także organizacji dodatkowej nauki języka polskiego, dodatkowych zajęć wyrównawczych oraz nauki języka i kultury kraju pochodzenia (Dz. U. z 2015, poz. 31)’».

Для того, щоб дитина приступила до навчання в польській школі, потрібно її приписати за конкретною адресою. Дітей на території Польщі приймають до школи за територіальним принципом, тобто дивляться на місце прописки. Діти з інших гмін чи адміністративних одиниць приймаються лише за наявності вільних місць в даній школі. Для того, щоб потрапити на навчання в гімназію чи ліцей потрібно мати хороший прохідний бал з певних дисциплін. Наприклад, оцінки з польської мови і 3-х вибраних обов’язкових предметів, кількість отриманих балів за іспити складені впродовж навчального року. Також для вступу вимагається подання інформації про наукові, організаторські та спортивні досягнення дитини, про що може бути згадано в довідці про закінчення певного закладу. Правила вступу прописані в статуті кожного навчального закладу.

Діти-іноземці, які розпочали навчання на території Польщі, проходять усі наступні етапи навчання на тих самих підставах, що й польські діти. Натомість діти-іноземці, які спочатку навчалися за кордоном і мають намір продовжити навчання у Польщі в початковій школі (тобто, в II–VI класах), у гімназії або понадгімназійній школі, зобов’язані представити документ, який підтверджує закінчення або школи, або певного класу школи за кордоном, який би визнавався за відповідний до польського свідоцтва або про закінчення школи, або за атестат зрілості, або документ, виданий школою про закінчення класу чи етапу навчання, який іноземець закінчив за кордоном, а також документ про суму років навчання за кордоном.

Отримати останній документ не завжди можливо: тоді батьки або опікуни, подають письмову заяву, у якій стверджують, скільки саме років навчалася дитина. Якщо ж немає можливості надати вищеназвані документи, прийом до відповідного класу здійснюється на підставі кваліфікаційної розмови. Якщо така розмова не може відбутися польською мовою через незнання мови, то розмова повинна перекладатися на зрозумілу для дитини мову.

Особи, які б хотіли почати навчання в понадгімназійній школі після 18-ти років життя, можуть це зробити лише на платній основі, оплата від 500 до 4500 євро. Існує також можливість повного або часткового звільнення від оплат. Стосовно навчання дитини-іноземця після 18-ти років в державних школах для дорослих, понадгімназійній школі, та інших типах шкіл, наприклад, publicznych szkołach artystycznych, publicznych placówkach, publicznych zakładach kształcenia nauczycieli i publicznych kolegiach pracowników służb społecznych oraz z kształcenia ustawicznego w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych), то воно здійснюється на платній основі.

Необхідно наголосити, що для дітей іноземних громадян на території Польщі також існує можливість часткового або повного звільнення від оплат за навчання. Такі пільги надаються наступним категоріям осіб:

  • особи, яким на території Польщі надано дозвіл на постійне перебування;
  • особи, яким надано дозвіл на довготермінове перебування резидента ЄС;
  • особи, які володіють дійсною Картою Поляка;
  • особи, які мають дійсну Карту перебування, в якій є помітка «Доступ до ринку праці’», або особи, які мають дійсну візу Шенген чи національну візу видану для цілей виконання праці на території Республіки Польща;
  • стипендіати програми Ministra Edukacji Narodowej, керівництва вищого навчального закладу або директора певної польської школи.

Як випливає із статті 94a вищезгаданого закону, усі інші особи можуть навчатися в навчальних закладах на платних умовах.

Діти-іноземці, які підлягають шкільному обов’язкові, і не володіють польською мовою або володіють нею на рівні, недостатньому для навчання в польських школах, мають право на безплатні додаткові заняття з польської мови в формі додаткових уроків. Додаткове навчання польської мови організовує Управління гміни за місцем проживання іноземного громадянина. Способи організації проведення таких додаткових занять з вивчення польської мови детальніше описані в розпорядженні Ministra Edukacji Narodowej від 02.01.2015 r. «W sprawie warunków i trybu przyjmowania do publicznych przedszkoli, szkół i placówek osób niebędących obywatelami polskimi oraz obywateli polskich, którzy pobierali naukę w szkołach funkcjonujących w systemach oświaty innych państw, a także organizacji dodatkowej nauki języka polskiego, dodatkowych zajęć wyrównawczych oraz nauki języka i kultury kraju pochodzenia’» (Dz. U. z 2015, poz. 31).

Також діти-іноземці для підвищення свого рівня знань і покращення успішності можуть відвідувати додаткові заняття з певних дисциплін. Тривалість таких додаткових курсів з певного предмету становить 12-ть місяців. Сумарний час додаткових занять з польської мови та занять для покращення успішності не може перевищувати 5-ти годин на тиждень.

Діти-іноземці, що підлягають виконанню шкільного обов’язку і не володіють польською мовою або володіють нею на рівні, недостатньому для освоєння програми навчань, мають право на допомогу спеціаліста, який володіє рідною мовою іноземця. Такою допомогою можна користуватись не довше ніж 12-ть місяців.

Також для дітей-іноземців польські дипломатичні представництва та культурно освітні товариства можуть організувати школи (в т.ч. і недільні), де їм буде надана можливість вивчення польської мови та шкільних дисциплін на польській мові.

Джерела:

http://worksol.pl/
http://men.gov.pl/pl/wspolpraca-miedzynarodowa/ksztalcenie-cudzoziemcow
http://naszwybir.pl/uchen-inozemets-v-polskij-sistemi-o/

Допоміжні матеріали для вивчення польської мови, якими можна користуватись в процесі навчання дітей-іноземців в Польщі:

https://men.gov.pl/pl/wspolpraca-miedzynarodowa/ksztalcenie-cudzoziemcow

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej

w sprawie przyjmowania osób niebędących obywatelami polskimi do publicznych przedszkoli, szkół, zakładów kształcenia nauczycieli i placówek oraz organizacji dodatkowej nauki języka polskiego, dodatkowych zajęć wyrównawczych oraz nauki języka i kultury kraju pochodzenia z dnia 1 kwietnia 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 361)

Na podstawie art. 94a ust. 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

  • 1.

Rozporządzenie określa:

1)  warunki i tryb przyjmowania osób niebędących obywatelami polskimi do publicznych przedszkoli, szkół, w tym szkół artystycznych, zakładów kształcenia nauczycieli i placówek;

2)  wysokość odpłatności za naukę w publicznych szkołach policealnych, szkołach ponadgimnazjalnych dla dorosłych, szkołach artystycznych, zakładach kształcenia nauczycieli i placówkach oraz sposób wnoszenia opłat;

3)  sposób organizacji dodatkowej nauki języka polskiego, dodatkowych zajęć wyrównawczych w zakresie przedmiotów nauczania oraz nauki języka i kultury kraju pochodzenia, o których mowa w art. 94a ust. 4 i 4b-5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty;

4)  wysokość stypendium dla osób niebędących obywatelami polskimi, które korzystają z nauki jako stypendyści otrzymujący stypendium przyznane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, oraz przypadki, w których stypendium może być obniżone lub zawieszone.

  • 2.
  1. Osoby niebędące obywatelami polskimi, zwane dalej “cudzoziemcami”, są przyjmowane:

1)  do publicznych przedszkoli, klas pierwszych szkół podstawowych i do szkół artystycznych na warunkach i w trybie dotyczących obywateli polskich;

2)  do klas II-VI publicznych szkół podstawowych oraz do publicznych gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, zakładów kształcenia nauczycieli i placówek na podstawie:

  1. a)  świadectwa lub innego dokumentu stwierdzającego ukończenie za granicą szkoły lub kolejnego etapu edukacji, uznanego, zgodnie z odrębnymi przepisami, za równorzędne polskiemu świadectwu ukończenia odpowiedniej szkoły publicznej lub świadectwu dojrzałości, lub
  2. b)  świadectwa, zaświadczenia lub innego dokumentu wydanego przez szkołę za granicą, potwierdzającego uczęszczanie przez cudzoziemca do szkoły za granicą i wskazującego klasę lub etap edukacji, który cudzoziemiec ukończył w szkole za granicą, oraz dokumentu potwierdzającego sumę lat nauki szkolnej cudzoziemca.
  3. Jeżeli na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, nie jest możliwe ustalenie sumy lat nauki szkolnej cudzoziemca, rodzic lub opiekun cudzoziemca albo pełnoletni cudzoziemiec składają pisemne oświadczenie dotyczące sumy lat nauki szkolnej cudzoziemca.
  4. Dyrektor publicznej szkoły, zakładu kształcenia nauczycieli i placówki przyjmuje, z zastrzeżeniem ust. 6, oraz kwalifikuje cudzoziemca do odpowiedniej klasy lub na odpowiedni semestr na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
  5. Jeżeli cudzoziemiec nie może przedłożyć dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, zostaje przyjęty i zakwalifikowany do odpowiedniej klasy lub na odpowiedni semestr na podstawie rozmowy kwalifikacyjnej. Rozmowę kwalifikacyjną przeprowadza dyrektor publicznej szkoły, zakładu kształcenia nauczycieli lub placówki z udziałem, w razie potrzeby, nauczyciela lub nauczycieli.
  6. W przypadku cudzoziemca, który nie zna języka polskiego, rozmowę kwalifikacyjną przeprowadza się w języku obcym, którym posługuje się cudzoziemiec. W razie potrzeby należy zapewnić udział w rozmowie kwalifikacyjnej osoby władającej językiem obcym, którym posługuje się cudzoziemiec.
  7. Jeżeli, zgodnie z odrębnymi przepisami, przyjmowanie do publicznych szkół ponadgimnazjalnych, zakładów kształcenia nauczycieli i placówek odbywa się na podstawie sprawdzianu uzdolnień kierunkowych, egzaminu wstępnego, rozmowy kwalifikacyjnej lub postępowania rekrutacyjnego, dyrektor publicznej szkoły ponadgimnazjalnej, zakładu kształcenia nauczycieli i placówki przyjmuje cudzoziemca na podstawie sprawdzianu uzdolnień kierunkowych, egzaminu wstępnego, rozmowy kwalifikacyjnej lub postępowania rekrutacyjnego. Przepisy ust. 5 stosuje się odpowiednio.
  8. Jeżeli, zgodnie z odrębnymi przepisami, do podjęcia nauki w danym typie publicznej szkoły ponadgimnazjalnej, zakładzie kształcenia nauczycieli lub placówce jest wymagane przedstawienie zaświadczenia lekarskiego, warunek ten stosuje się do przyjmowania cudzoziemców do tego typu szkoły, zakładu kształcenia nauczycieli lub placówki.
  • 3.
  1. Cudzoziemcy podejmujący naukę w publicznych szkołach policealnych, szkołach ponadgimnazjalnych dla dorosłych, szkołach artystycznych, zakładach kształcenia nauczycieli i placówkach, na warunkach odpłatności, wnoszą opłatę za każdy rok nauki w wysokości stanowiącej:

1)  w publicznej szkole policealnej, szkole ponadgimnazjalnej dla dorosłych, zakładzie kształcenia nauczycieli i placówce – równowartość 1.500 euro;

2)  w publicznej szkole artystycznej:

  1. a)  w szkole muzycznej i plastycznej – równowartość 3.000 euro,
  2. b)  w szkole baletowej, szkole sztuki cyrkowej, szkole policealnej oraz szkole pomaturalnej bibliotekarskiej i animatorów kultury – równowartość 4.500 euro.
  3. Za pierwszy rok nauki opłaty, o których mowa w ust. 1, podwyższa się o równowartość 200 euro.
  4. Za okres nauki trwającej krócej niż rok szkolny opłatę wnosi się w wysokości proporcjonalnej do faktycznego czasu trwania nauki.
  5. W przypadku trudnej sytuacji materialnej cudzoziemca organ prowadzący publiczną szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub placówkę, na wniosek rodzica lub opiekuna cudzoziemca albo pełnoletniego cudzoziemca, może całkowicie lub częściowo zwolnić cudzoziemca z opłaty, o której mowa w ust. 1.
  • 4.
  1. Opłaty za naukę, o których mowa w § 3 ust. 1, są wnoszone za cały rok szkolny lub okres nauki trwającej krócej niż rok szkolny, w terminie do dnia rozpoczęcia nauki.
  2. W uzasadnionych przypadkach organ prowadzący publiczną szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub placówkę może przedłużyć termin wniesienia opłaty za naukę lub wyrazić zgodę na wniesienie opłaty w ratach za poszczególne okresy nauki.
  3. Opłaty za naukę są wnoszone na rachunek bieżący – subkonto dochodów organu prowadzącego publiczną szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub placówkę, w przeliczeniu na złote polskie według kursu średniego euro w Narodowym Banku Polskim w dniu wpłaty.
  4. Opłaty za naukę nie podlegają zwrotowi za rok szkolny lub okres nauki krótszy niż rok szkolny, w którym cudzoziemiec został skreślony z listy uczniów lub słuchaczy albo zrezygnował z nauki, chyba że rezygnacja nastąpiła z powodów zdrowotnych potwierdzonych zaświadczeniem lekarskim lub z innych przyczyn losowych.
  • 5.
  1. Dla cudzoziemców oraz obywateli polskich, podlegających obowiązkowi szkolnemu i obowiązkowi nauki, którzy nie znają języka polskiego albo znają go na poziomie niewystarczającym do korzystania z nauki, organ prowadzący szkołę organizuje w szkole dodatkową, bezpłatną naukę języka polskiego w formie dodatkowych zajęć lekcyjnych z języka polskiego.
  2. Dodatkowe zajęcia lekcyjne z języka polskiego są prowadzone indywidualnie lub w grupach w wymiarze pozwalającym na opanowanie języka polskiego w stopniu umożliwiającym udział w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych, nie niższym niż 2 godziny lekcyjne tygodniowo.
  3. Tygodniowy rozkład oraz wymiar godzin dodatkowych zajęć lekcyjnych z języka polskiego ustala, w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, dyrektor szkoły, w której są organizowane te zajęcia.
  • 6.
  1. Dla cudzoziemców oraz obywateli polskich, o których mowa w § 5 ust. 1, w odniesieniu do których nauczyciel prowadzący zajęcia edukacyjne z danego przedmiotu nauczania stwierdzi konieczność uzupełnienia różnic programowych z tego przedmiotu, organ prowadzący szkołę organizuje w szkole dodatkowe zajęcia wyrównawcze z tego przedmiotu.
  2. Dodatkowe zajęcia wyrównawcze z danego przedmiotu nauczania są prowadzone indywidualnie lub w grupach, w formie dodatkowych zajęć lekcyjnych z tego przedmiotu, w wymiarze jednej godziny lekcyjnej tygodniowo.
  3. Tygodniowy rozkład dodatkowych zajęć wyrównawczych ustala, w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, dyrektor szkoły, w której są organizowane te zajęcia.
  • 7.

Łączny wymiar godzin zajęć lekcyjnych, o których mowa w § 5 ust. 1 i § 6 ust. 2, nie może być wyższy niż 5 godzin lekcyjnych tygodniowo w odniesieniu do jednego ucznia. 

  • 8.
  1. Zagraniczna placówka dyplomatyczna lub konsularna albo stowarzyszenie kulturalno-oświatowe danej narodowości mogą organizować naukę języka i kultury kraju pochodzenia dla cudzoziemców podlegających obowiązkowi szkolnemu, jeżeli do udziału w tym kształceniu zostanie zgłoszonych w:

1)  szkole podstawowej i gimnazjum – co najmniej 7 cudzoziemców;

2)  szkole artystycznej – co najmniej 14 cudzoziemców.

  1. Łączny wymiar godzin nauki języka i kultury kraju pochodzenia cudzoziemców nie może być wyższy niż 5 godzin lekcyjnych tygodniowo.
  2. Dyrektor szkoły ustala dni tygodnia i godziny, w których może odbywać się w szkole nauka języka i kultury kraju pochodzenia cudzoziemców.
  • 9.

Stypendium ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania może być przyznane cudzoziemcowi miesięcznie w wysokości równej wysokości stypendium Prezesa Rady Ministrów, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 90k ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

  • 10.
  1. Stypendium, o którym mowa w § 9, może być obniżone w przypadku, gdy cudzoziemiec osiąga niezadowalające wyniki w nauce lub otrzymał poprawną lub nieodpowiednią roczną ocenę klasyfikacyjną zachowania.
  2. Stypendium, o którym mowa w § 9, może być zawieszone, jeżeli cudzoziemiec:

1)  podał nieprawdziwe informacje, na których podstawie zostało mu przyznane stypendium;

2)  nie otrzymał promocji do klasy programowo wyższej lub na semestr programowo wyższy;

3)  przebywa dłużej niż miesiąc poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w okresie innym niż ferie letnie.

  • 11.

Cudzoziemcy pobierający naukę w publicznych szkołach, zakładach kształcenia nauczycieli i placówkach, na warunkach odpłatności, ponoszą opłaty za naukę w wysokości określonej na podstawie dotychczasowych przepisów do zakończenia roku szkolnego 2009/2010.

  • 12.

Prowadzoną w dniu wejścia w życie rozporządzenia dodatkową naukę języka polskiego oraz naukę języka i kultury kraju pochodzenia cudzoziemców prowadzi się w sposób określony w dotychczasowych przepisach do zakończenia roku szkolnego 2009/2010.

  • 13.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Передрук інформації, що розміщена на сайті Polonia-Consulting, без згоди адміністрації суворо заборонено!