• анульовання національної візи, що була видана такому іноземцеві
• анульовання дозволу на тимчасове пребування і працю, що був виданий іноземцеві
• анульовання дозволу на перетин кордону в рамках Малого Прикордонного Руху, якщо рішення було видано внаслідок порушення іноземцем правил МПР.

В рішенні про зобов’язання до повернення визначається термін для добровільного повернення іноземця. Згідно Закону термін на добровільне повернення становить від 15 до 30 днів та починає рахуватися рахується з дня отримання  іноземцем такого рішення.

Додатково в рішенні про зобов’язання до повернення визначається термін заборони в’їзду іноземця на територію Польщі, або ж на територію Польщі та інших держав Шенген простору. Згідно Закону така заборона встановлюється на період від 6 місяців до 5 років, та залежить від обставин справи та дій за якими було кваліфіковано правопорушення.

Термін на добровільне повернення може бути продовжений максимально до 1 року, якщо іноземець зобов’язаний являтися на виклики держорганів Польщі (наприклад суду, прокуратури, прикордонної служби..), або цього вимагають інтереси Польщі, або цього вимагає вийняткова особиста ситуація іноземця (наприклад коли новонароджена дитина іноземця не має закордонного паспорту, або коли у малолітньої дитини іноземця існує потреба продовжувати/закінчити науку в Польщі, або коли існують родинні чи суспільні причини).  Термін добровільного повернення може бути  одноразово продовжений за заявою іноземця.

В рішенні про продовження терміну на добровільне повернення, іноземця можуть зобов’язати до:
1) явки в визначених термінах, до держоргану вказаного у рішенні, аж до дня в якому наступить добровільне повернення;
2) вплати грошової застави в розмірі визначеному у рішенні, проте не меншому ніж 2 мінімальні заробітні плати;
3) передання на зберігання органові вказаному в рішенні закордонного паспорту іноземця;
4) зобов’язання не змінювати місце проживання у Польщі, аж до дня в якому наступить добровільне повернення.

Контакт:

Wydanie ostatecznej decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu powoduje z mocy prawa:

• unieważnienie posiadanej przez cudzoziemca wizy krajowej oraz
• wygaśnięcie zezwolenia na pobyt czasowy i zezwolenia na pracę.
• unieważnienie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego, jeśli decyzja została wydana w związku z nieprzestrzeganiem zasad małego ruchu granicznego.

W decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu co do zasady określa się termin dobrowolnego powrotu, który wynosi od 15 do 30 dni, liczony od dnia doręczenia decyzji. Dodatkowo w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu orzeka się o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen oraz określa się okres tego zakazu, który w poszczególnych przypadkach wynosi od 6 miesięcy do 5 lat.

Decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydaje się cudzoziemcowi, gdy:

• przebywa lub przebywał na terytorium Polski bez ważnej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego go do wjazdu na to terytorium i pobytu na nim, jeżeli wiza lub inny dokument są lub były wymagane, lub
• nie opuścił terytorium Polski po wykorzystaniu dopuszczalnego okresu jego pobytu na terytorium wszystkich lub niektórych państw obszaru Schengen, do którego był uprawniony bez konieczności posiadania wizy, w każdym okresie 180 dni, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej, lub
• nie opuścił terytorium Polski po wykorzystaniu dopuszczalnego okresu jego pobytu wskazanego w wizie Schengen w każdym okresie 180 dni, lub po wykorzystaniu dopuszczalnego okresu pobytu na podstawie wizy krajowej, lub
• wykonuje lub wykonywał pracę bez wymaganego zezwolenia na pracę lub zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy oświadczenia pracodawcy o zamiarze powierzenia mu wykonywania pracy, lub został ukarany karą grzywny za nielegalne wykonywanie pracy, lub
• podjął działalność gospodarczą niezgodnie z przepisami obowiązującymi w tym zakresie w Polsce, lub
• nie posiada środków finansowych niezbędnych do pokrycia kosztów pobytu w Polsce, podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo tranzytu przez terytorium Polski do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, i nie wskazał wiarygodnych źródeł uzyskania takich środków finansowych, lub
• obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Polski jest niepożądany, lub
• dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Polski w ramach ruchu bezwizowego lub na podstawie wizy Schengen, z wyłączeniem wizy upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Polski i pobytu na tym terytorium, lub
• wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej, lub
• przekroczył lub usiłował przekroczyć granicę wbrew przepisom prawa, lub
• został skazany prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu i istnieją podstawy do przeprowadzenia postępowania w sprawie przekazania go za granicę w celu wykonania orzeczonej wobec niego kary, lub
• przebywa poza strefą przygraniczną, w której zgodnie z zezwoleniem na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego może przebywać, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej, lub
• przebywa w Polsce po upływie okresu pobytu, do którego był uprawniony na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej, lub
• dalszy pobyt cudzoziemca na terytorium Polski będzie stanowił zagrożenie dla zdrowia publicznego, co zostało potwierdzone badaniem lekarskim, lub dla stosunków międzynarodowych innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub
• cel i warunki pobytu cudzoziemca w Polsce są niezgodne z deklarowanymi, chyba że przepisy prawa dopuszczają ich zmianę, lub
• została wydana decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej lub decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy i nie opuścił on terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna, a w przypadku wydania decyzji przez organ wyższego stopnia, od dnia, w którym decyzja ostateczna została doręczona

• została wydana decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej, o uznaniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny, o umorzeniu postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy i cudzoziemiec nie opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna, a w przypadku wydania decyzji przez organ wyższego stopnia, od dnia, w którym decyzja ostateczna została doręczona albo przebywa w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia.

Wskazany powyżej termin dobrowolnego powrotu może zostać przedłużony do maksymalnie 1 roku, jeśli cudzoziemiec jest obowiązany do osobistego stawiennictwa przed polskim organem władzy publicznej lub jego obecności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga interes Rzeczypospolitej Polskiej lub wyjątkowa sytuacja osobista cudzoziemca, wynikająca w szczególności z długości pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z łączących cudzoziemca więzi o charakterze rodzinnym i społecznym lub z potrzeby kontynuowania nauki przez małoletnie dziecko cudzoziemca. Termin dobrowolnego powrotu określony w decyzji może zostać również przedłużony po jej wydaniu, jednorazowo, na wniosek cudzoziemca.

W decyzji, z przedłużonym terminem dobrowolnego powrotu można zobowiązać cudzoziemca do:
1) zgłaszania się w określonych odstępach czasu do organu wskazanego w decyzji – do dnia, w którym nastąpi dobrowolny powrót;
2) wpłaty zabezpieczenia pieniężnego w wysokości określonej w decyzji, nie niższej niż dwukrotność minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę;
3) przekazania do depozytu organowi wskazanemu w decyzji dokumentu podróży;
4) zamieszkiwania w wyznaczonym w decyzji miejscu – do dnia, w którym nastąpi dobrowolny powrót.